تاثیر بازخورد تلویحی بر گسترش ساختارهای دستوری دانش آموزان اول ،دوم و سوم راهنمایی در ایران

بازخورد تلویحی نوعی بازخورد اصلاحی است وغالبا در شکل (بازسازی ) بکارمی رود . (بازسازی) تصحیح تمام یا بخشی از پاسخ دانش آموز ات بدون بیان خطا. در تحقیق حاضر، محقق با استفاده از طرح ازمایش (باگروه کنترل)تاثیر بازخورد تلویحی را برگسترش ساختارهای دستوری دانش آموزان پایه اول ،دوم وسوم راهنمایی در شهر تهران مورد بررسی قرار داده است . این تحقیق در یک مدرسه راهنمایی دخترانه بروی 150 دانش آموز (دوکلاس درهرپایه ،گروه آزمایش وگروه کنترل) انجام شد. هردوگروه ابتدا در ازمون سنجش مهارت عمومی زبان انگلیسی شرکت کردند سپس از دانش آموزان یک پیش آزمون بعمل آمد. پس از انجام پیش آزمون معلم برای دانش آموزان 10جلسه تعاملی وپس ازمون دیگر پس از اتمام جلسه دهم به عمل آمد. در این تحقیق فعالیتهای تعاملی ،پیش آزمون وپس آزمونها براساس ساختار دستوری از پیش تعیین شده در هرپایه انجام شده است. اطلاعات بدست آمده از آزمون ها به منظور بررسی فرضیه های صفربه وسیله تست mann-whitney موردتجزیه و تحلیل قرارگرفت . نتایج این ازمایشات نشان میدهد که بازخورد تلویحی در شکل بازسازی تاثیرقابل توجهی برگسترش ساختارهای دستوری دانش اموزان در پایه اول راهنمایی دارد اما تاثیرچشم گیری برگسترش ساختارهای دستوری دانش اموزان دوم وسوم راهنمایی ندارد.